Söylenemeyen…

Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır? ..   Yağmur bırakmadan geçen bulutlar gibiydi zihnimdeki düşünceler; dilime düşmeyen, sözcüklere dönüşmeyen! .. Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır? .. Her zaman fazla oldu söyleyemediklerim, söyleyebildiklerimden! .. Her zaman; bir bilinmez lisandaki çözülmez şiirleri koklayıp, hissettirmeye çalıştım sana… Her zaman biraz daha zaman kolladım seslenmek için sana, ve her zaman hayıflandım; Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır? .. Kendi karanlığında; güneşe görünmek için karar veren bir tohum gibiydim… Zordu çıkmak gömüldüğüm çamurdan; Ama güzeldi!.. Sen güzeldin ve ben, güzelleşiyordum seni düşündüğümde!.. Kendi karanlığında; güneşe görünmeye karar verip yeşillerini giyen bir tohum gibiydim… Boyutları değişiyordu hayatımın… Yani, değiştiren sendin boyutlarını hayatımın; büyüyordum, gelişiyordum, genişliyordum… Söyleyebildiklerimden çoktu her zaman, söyleyemediklerim; bu yüzden kelimelerimin arası açılıyordu!.. Sığdıramadığım her duygu; iki kelimemin arasındaki boşlukta gizli… O yüzden, yazdıkça parmaklarım,,, ve işte yine o yüzden söyledikçe dilim topallıyor!.. Toparlayamıyorum zihnimi… Seni özlüyor, ve terliyorum özledikçe; Seni koklamak için… İçimdesin!

 

Üşüdüğüm Zaman…

Üşüdüğüm zaman…
Üşüdüğüm zaman kimin hayaline sokuluyorum zannediyorsun?
Kimin… kimin parmaklarını hissediyorum arasında saçlarımın? ..

 

Üşüdüğüm zaman…
Üşüdüğüm zaman, katı bir mum gibiyken yani;
tam ortamdan geçen ipin ucunda kim yanıyor titreyerek?
Kim eriyor içimde,
kimm taşıyor benden ve kiimm sıcak gözyaşı damlaları halinde süzülüyor bedenimden? ..

Üşüdüğüm zaman…
Üşüdüğüm zaman bir yandan hayalini bulup ona sokulmaya çalışırken; bir yandan da hayal olup senin bulabileceğin yerlerde dolaşmadığımı mı zannediyorsun?..
Ve sana… Ve sanaa; başını yaslayabileceğin bir omuz getirmediğimi mi zannediyorsun?..

Üşüdüğüm zaman…
Üşüdüğüm zaman senin de bir yerlerde üşüdüğünü…
Ve sen, tam ortamdan geçen ipin ucunda titreyerek yanarken; ben de senin içinde “çattııırrçutur” yandığımı bilmediğimi mi zannediyorsun?..

Üşüdüğüm zaman…
Üşüdüğüm zaman, kimin hayaline sokuluyorum zannediyorsun?..

Muammer Erkul

Mutlu OL…

Unuttum ZannettiLer Adını, Sesini SoLugunu !

Söküp Attım ZannettiLer YokLugunu,

Seni ßende KayboLdu Zannettiler Çıkarmadım Sesimi SoLugumu !

OnLar Hiç OLmadın ZannettiLer !

Oysa ßen Gece OLdu Sana DaLdım, Sabah OLdu SeninLe Uyandım,

YokLugunu Sineye, Umudumu Yüregime vurdum !

Gündür Gelir Geçer Deyip Durdum,

Hergün Biraz Daha Artan Sensizliğe Kafa Tuttum

Ama

MutLu OL Seni Unutamadığım Yerde Kendimi Unuttum...

Bin Kere Daha Seveceksin…

onu, sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
titreme daha fazla kalbim.

bağışla kendini artık onu da
bırak gitsin.
bırak gitsin.

o senin ezel gününden kaderin
sen onu nasılsa bin kere daha
seveceksin

Birhan Keskin

3 noktam…

…

Cümlenin sonuna koyulan 3 nokta o cümlenin bitmediğini,bitmeyeceğin anlatırmış

Peki ya başına  koyulunca ne olurmuş?

Sen benim  hiç başlamayan cümlemsin demek olmasıgerekir

Hem başına,hem sonuna koyuyorum noktalarımı

Sana başlayan bütün  cümlelerimin

Ne demek istediğimi  anla diye…

Hiç birşey söyleyemediğim anlarda bile

Aslında o kadar çok şey söylüyorumki

3 noktayla başlıyor

3 nokta koyuyor ve  bitiremiyorum başlayamayan cümlelerimi

Yani SENİ…

 

asivemagrur

DAYAN KALBİM…

 

Seni dağladılar, değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık.

Sensin gökten gelen oklara hedef;
Oyası ateşle işlenen gergef.
Çekme üç beş günlük dünyaya esef!
Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık!

Necip Fazıl KISAKÜREK

Aşk…

Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili.
O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır.
Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur.
Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar.
Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş,anneler ve korkular yoktur.
Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili.
İnsan bir başka ışığa teslim olur…
Aşkta yarın yoktur sevgili.

Zaman ileri doğru değil,içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir.
Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur.

Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur.
Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.

Cezmi ERSÖZ